Omgangsregeling voor kinderen na scheiding

Een omgangsregeling voor kinderen na een scheiding of bij gescheiden ouders
is afhankelijk van de omstandigheden en de behoeften van het kind. Er is geen vaste formule voor omgangsregelingen, maar er zijn wel algemene richtlijnen die kunnen helpen bij het maken van een passende regeling rekening houdend met de leeftijd van het kind.

Ik geef je een overzicht van omgangsregelingen voor kinderen in verschillende leeftijdscategorieën:

Omgangsregeling baby’s (0-1 jaar) na scheiding:

Baby’s hebben behoefte aan regelmatig contact met beide ouders, maar hun verzorgingsbehoeften staan voorop.

Korte, frequente bezoeken aan de ouder die niet de dagelijkse verzorger is, zoals enkele uren per dag of meerdere dagen per week.
Geleidelijke uitbreiding van de bezoekduur naarmate het kind ouder wordt en zich aanpast aan de nieuwe omgeving.

Omgangsregeling peuters (1-3 jaar) na scheiding:

Peuters hebben behoefte aan consistentie en stabiliteit in hun omgeving.

Regelmatige bezoeken aan de ouder die niet de dagelijkse verzorger is, bijvoorbeeld enkele dagen per week.
Korte overnachtingen of langere bezoeken kunnen worden overwogen naarmate het kind ouder wordt en een sterkere hechting heeft ontwikkeld met beide ouders.

Omgangsregeling kleuters (4-6 jaar) na scheiding:

Kleuters kunnen langer van huis zijn en beginnen tijd en afstand beter te begrijpen.

Weekenden en/of enkele dagen per week bij de ene ouder of de andere ouder. Bij co-ouderschap dan is de week-om-week regeling vaak net iets te lang. Beter nog een wisselmoment inbouwen, waardoor de kleuter beide ouders zo ongeveer om de drie dagen ziet.
Flexibiliteit in de regeling om rekening te houden met de behoeften van het kind en de mogelijkheid om aan beide ouders te wennen.

Omgangsregeling schoolgaande kinderen (7-12 jaar) na scheiding:

Schoolgaande kinderen kunnen goed omgaan met stabiele en voorspelbare regelingen. Na de scheiding is het de keus voor een week-om-week regeling een logisch keuze. Het kind verblijft een week bij de ene ouder en daarna een week bij de andere ouder.
Regelmatig contact met de niet-verzorgende ouder tijdens de niet-verblijfsperiode, zoals telefonische gesprekken.

Omgangsregeling tieners (13 jaar en ouder)na scheiding:

Tieners hebben vaak behoefte aan autonomie en ondernemen meer en meer zelfstandig sociale activiteiten.

Hier kunnen omgangsregelingen worden besproken waarbij het kind steeds meer inspraak heeft in het plannen van zijn/haar tijd tussen beide ouders. Niet steeds incidenteel van de regeling afwijken, maar regelmatig evaluatie momenten inbouwen, waarna de omgangsregeling aangepast kan worden. Het is belangrijk dat het kind niet gaat ‘zwerven’ tussen ouders waardoor de ouders niet meer weten waar het kind is.

Het is belangrijk om te onthouden dat dit algemene richtlijnen zijn en dat elke omgangsregeling moet worden afgestemd op de specifieke behoeften en omstandigheden van het kind en de ouders.